ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΧΩΡΟ; ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ;

Συνεχής κριτική σε ό,τι κάνετε;
"Αθώο" κουτσομπολιό σε καθημερινή βάση από κάποιον ανώτερο συνήθως στην ιεραρχία;
Βλέπετε όσα λέτε ή κάνετε να διαστρέφονται με αποτέλεσμα να νιώθετε ότι έχουν αμαυρώσει την παρουσία σας στον εργασιακό χώρο χωρίς να ξέρετε γιατί;
Νιώθετε αβοήθητος και αναρρωτιέστε αν είναι σε καλή κατάσταση τα νεύρα σας;
Έχετε σκεφτεί ότι αυτό γίνεται σκόπιμα και οργανωμένα;
Έχετε ακούσει για την ΗΘΙΚΗ ΠΑΡΕΝΟΧΛΗΣΗ, ΚΑΚΟΗΘΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ή τον ΕΚΦΟΒΙΣΜΟ στο χώρο εργασίας;
Όλα αυτά είναι το ίδιο πράγμα: το λεγόμενο WORKPLACE BULLYING.Λέγεται ότι πλήττει έναν στους πέντε εργαζόμενους.
Για ποιο σκοπό συμβαίνει; Ποια μέσα χρησιμοποιούνται; Ποιοι τρόποι αντιμετώπισης υπάρχουν;
Αυτά θα εξετάσουμε στο παρόν ιστολόγιο.
ΓΙΑΤΙ Η ΓΝΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΜΗ.


Πέμπτη 2 Ιουνίου 2011

ΜΙΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ


 "Ήμουν ένα καλό και δημιουργικό άτομο. Εκεί  μέσα όμως, το είχα ξεχάσει"


"Τι ζητάς για να είσαι ευτυχισμένος; Πιθανόν την αποδοχή και το σεβασμό των άλλων. 
Δώσε αυτή την  αποδοχή και τον σεβασμό πρώτος εσύ στον  εαυτό σου."





ΔΕΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Η κατάσταση στην οποία ίσως βρίσκεσαι τώρα, μπορεί να είναι  δύσκολη.
Στη ζωή όμως τα πράγματα αλλάζουν.
Λόγω των συνθηκών,  νιώθεις περισσότερο αδύναμος από ό,τι πραγματικά είσαι.
Πάρε πίσω την προσωπική σου δύναμη, την οποία σου στέρησαν με ύπουλο τρόπο.
Είσαι αξιόλογος, σε αντίθεση με τους θύτες που μόνο κόλπα ξέρουν να κάνουν.



Η καλύτερη εκδίκηση είναι να ξεφύγεις από το παιχνίδι τους
και να μην έχουν καμιά δύναμη πάνω σου.
 
Δες τους προσωπικούς σου στόχους. Κοίτα μπροστά.



Κάπου εδώ αυτό το μπλογκ τελειώνει.
Γράφτηκε μετά από μια προσωπική εμπειρία που διήρκεσε δύο χρόνια . Η συγγραφέας του έκανε τουλάχιστον άλλα δύο χρόνια για να ξεπεράσει τα αρνητικά συναισθήματα που της δημιούργησε η εμπειρία αυτή.
Συνέχισε όμως κανονικά , χωρίς να επηρεαστεί η επαγγελματική και προσωπική   της ζωή από τα συναισθήματα αυτά .
Ο ψυχικός πόνος ήταν πολύ μεγάλος.
(Ο θύτης που γνώρισε , ήταν από τους "καλύτερους" του είδους! Ευτυχώς που δεν είναι πια ενεργός στον εργασιακό χώρο για να μην δημιουργήσει προβλήματα και σε άλλους...... )
Όμως όλα ξεπερνιούνται όταν κοιτάζουμε μπροστά.

Θέλω να ευχαριστήσω όσους συνέβαλαν με τα σχόλια και τις προτάσεις τους σε αυτό το μπλογκ.


8 σχόλια:

D.Angel είπε...

........
Ευχομαι να πάνε όλα καλά από δω και πέρα
Φιλιά πολλά γλυκιά μου

Ερατώ είπε...

D. Angel!
Ήταν μια τραυματική εμπειρία που άντεχε πολύ στο χρόνο παρόλο που οι συνθήκες είχαν γίνει ήδη καλές.
Δεν πειράζει όμως, είναι απίστευτο τι χαρακτήρες κυκλοφορούν και έμαθα να μην τους λαμβάνω σοβαρά υπόψη!
Καλό σου απόγευμα αγγελάκι!

Ανώνυμος είπε...

Ερατώ!!!
Σε χιλιοευχαριστώ για την δημιουργία αυτού του blog.
Σε χιλιοευχαριστώ που μου έδωσες την δυνατότητα να καταλάβω πως εγώ δεν έκανα κάτι κακό παρα μόνο στον εαυτό μου. Πως δεν έκανα κάτι λάθος, αν και ακόμη ώρες ώρες κατηγορώ τον εαυτό μου που δεν έφυγα από την αρχή μακρυά, ενώ ξέρω πως δεν γινόταν, γιατί υπήρχε μεγάλη ανάγκη, για να μη ζήσω όλη αυτή την οδύσσεια που πραγματικά δεν θέλω να ζήσει κανείς άλλος. Σ ευχαριστώ που μοιράστηκες μαζί μας τις εμπειρίες σου, την ψυχή σου. Σε ανακάλυψα αργά, πάλι όμως δεν προλάβαινα. Η αλήθεια είναι πως δεν μπόρεσα να προχωρήσω, ούτε να ξαναεργαστώ γι αυτόν τον λόγο έχω πισωγυρίσματα. Το σημαντικώτερο από όλα είναι πως έφυγα με καθαρή ψυχή και συνείδηση διότι δεν έβλαψα ποτέ κανέναν παρα μόνο τον εαυτό μου και έσωσα την ψυχή μου. Αν άφηνα άλλους χωρίς δουλειά θα έσωζα την δική μου δουλειά. Ούτε καν μου πέρασε από το μυαλό μου να το κάνω. Ακόμη κι ο χρόνος να γυρνούσε πίσω πάλι τα ίδια θα έκανα. Διατηρώ την αξιοπρέπεια μου και παρόλο που πονάω ακόμη είμαι περήφανη που έχω κρατήσει τις αρχές μου και δεν ακολούθησα τον εύκολο δρόμο. Σε παρακαλώ πολύ μη κλείσεις αυτό το τόσο σημαντικό blog, προσφέρει μεγάλη βοήθεια. ΄Αλλωστε πίστεύω πως αυτός ήταν ένας από τους στόχους σου.

Ερατώ είπε...

Ανώνυμη
Εγώ σε ευχαριστώ που ήρθες εδώ και άφησες σχόλια σχετικά με το θέμα, ενώ ξέρω καλά πως καθένας που έχει ζήσει κάτι τέτοιο θέλει να το ξεχάσει.
Είναι σημαντικό που έμεινες αξιοπρεπής, γιατί στο βάθος γι αυτό πρόκειται. Ο στόχος εκφοβισμού δεν θέλει να ξεπουλήσει τις αρχές του, όπως συνήθως ζητάνε αυτά τα περιβάλλοντα.
Μην πτοείσαι, θα τη βρεις την άκρη για να προχωρήσεις τη ζωή σου, χωρίς αυτούς.
Σου εύχομαι να πετύχεις.

Lilith είπε...

Από αυτό το μπλογκ σε γνωρίσαμε και σε αγαπήσαμε. Τώρα που κλείνει, είναι μια συγκινητική στιγμή. Υποθέτω όμως ότι εξυπηρέτησε τον σκοπό για τον οποίο δημιουργήθηκε και έκανε τον κύκλο του.
Να ξέρεις ότι ήταν πολύ σημαντικό όλο αυτό που πρόσφερες εδώ και είμαι σίγουρη ότι βοήθησες πολλούς να καταλάβουν ότι τουλάχιστον δεν είναι μόνοι τους και ότι δεν ήταν οι μόνοι που έζησαν μια τέτοια εμπειρία. Και το πιο σημαντικό, ότι δεν έφταιξαν.

Φιλιά πολλά, Ερατώ μου!
Σ' ευχαριστούμε. :)

Ερατώ είπε...

Lilith!
Και για μένα είναι συγκινητική στιγμή, γιατί μου θυμίζει όλα όσα περάσαμε μαζί αυτά τα τελευταία χρόνια.
Όταν ξεκίνησα το μπλογκ, πίστευα πως οι άλλοι μπλόγκερς θα με αγνοούσαν ή θα με κατέκριναν, αλλά τελικά μου δώσατε τόσο ενδιαφέρον , αποδοχή και αγάπη που δεν τα περίμενα και τα χρειαζόμουν πολύ μετά από όσα είχαν συμβεί.
Ευχαριστώ από καρδιάς όλους, και ειδικά εσένα που με τα εύστοχα σχόλια πρόσθετες πάντα μια ξεχωριστή πινελιά σε όσα γράφονταν εδώ.
Φιλιά πολλά νεραϊδούλα!

Ανώνυμος είπε...

Kάθε τέλος είναι μια καινούργια αρχή! Όπως ακριβώς έπραξες Ερατώ μου. Μη με παρεξηγείς, είσαι η Ερατώ που μίλησε στην καρδιά μου. ΣΟΥ ΑΦΙΕΡΏΝΩ ΤΟ ΠΑΡΑΚΆΤΩ, ΜΕ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΚΑΙ ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ.


Θάθελα

Θάθελα νάχα τεράστια φτερά
Να πετάω εκεί ψηλά
Να μπορώ να διασχίσω όλη την υφήλιο
Σε ακρογιαλιές με τυρκουάζ νερά και ήλιο
Καμία κακία να μη μπορεί να με σταματήσει
Να κάθομαι όπου μ αρέσει, ν απολαμβάνω την δύση.
Τα πάθη, τα μίση να μη μ αγγίζουν
Ελεύθερα να πετώ, χαμόγελα να μου χαρίζουν
Στον κόσμο μόνο να μπορώ αγάπη να προσφέρω
Και μια αγκαλιά για κάθε ορφανό να έχω


Θάθελα νάχα τεράστια φτερά
Ν απολαύσω της γης μας όλα τα υπέροχα νερά
Να πετάω πάνω από δάση μαγικά
Να γνωρίσω από κοντά όλα τα πουλιά
Να μπορέσω να μυρίσω το κάθε λουλούδι
Ν ακούσω κάθε μικρού παιδιού τραγούδι
Ν αφεθώ να παίζω σε κάθε ακρογιαλιά
Εκεί που ακούγεται ο ήχος της θάλασσας και
καμιά λαλιά

Θάθελα Θεέ μου νάχα φτερά
Να ζήσω την πλάση από ψηλά
Μακριά από κακίες και εγκλήματα
Από των πολέμων και της πείνας θύματα

Θάθελα Θεέ μου έστω μια φορά
Να πετάξω πάνω από τα βουνά
Θάλασσες κι ακρογιαλιές να συναντήσω
Λουλούδια, πουλιά στο πέταγμα μου να γνωρίσω


.


Καμία κακία ποτέ μη συναντήσω
Μηδέ αχαριστία ποτέ ν αναγνωρίσω
Αγάπη κι ανακούφιση πάντοτε να δίνω
Όπου μ αρέσει και μ αγαπούν να μπορώ να μείνω

Θάθελα Θεέ μου νάχα φτερά
Να με πάνε μακριά
Ν απολαύσω τα θαύματα σου
Και μετά ναρθώ κοντά Σου!

Ερατώ είπε...

Ανώνυμε/η
Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και για το όμορφο ποίημα.
Μακάρι να είχαν οι άνθρωποι τη νόηση να φέρονταν όπως περιγράφει το ποίημα αυτό.
Δυστυχώς όμως στον κόσμο υπάρχουν θετικές αλλά και αρνητικές συμπεριφορές, οι δεύτερες καμιά φορά απίστευτα ακραίες, και μάλιστα χωρίς λόγο.
Εύχομαι και σε σένα -αν και δεν σε ξέρω- να επιτύχεις σε ό,τι κάνεις.

ANTI-BULLYING ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ