ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΧΩΡΟ; ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ;

Συνεχής κριτική σε ό,τι κάνετε;
"Αθώο" κουτσομπολιό σε καθημερινή βάση από κάποιον ανώτερο συνήθως στην ιεραρχία;
Βλέπετε όσα λέτε ή κάνετε να διαστρέφονται με αποτέλεσμα να νιώθετε ότι έχουν αμαυρώσει την παρουσία σας στον εργασιακό χώρο χωρίς να ξέρετε γιατί;
Νιώθετε αβοήθητος και αναρρωτιέστε αν είναι σε καλή κατάσταση τα νεύρα σας;
Έχετε σκεφτεί ότι αυτό γίνεται σκόπιμα και οργανωμένα;
Έχετε ακούσει για την ΗΘΙΚΗ ΠΑΡΕΝΟΧΛΗΣΗ, ΚΑΚΟΗΘΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ή τον ΕΚΦΟΒΙΣΜΟ στο χώρο εργασίας;
Όλα αυτά είναι το ίδιο πράγμα: το λεγόμενο WORKPLACE BULLYING.Λέγεται ότι πλήττει έναν στους πέντε εργαζόμενους.
Για ποιο σκοπό συμβαίνει; Ποια μέσα χρησιμοποιούνται; Ποιοι τρόποι αντιμετώπισης υπάρχουν;
Αυτά θα εξετάσουμε στο παρόν ιστολόγιο.
ΓΙΑΤΙ Η ΓΝΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΜΗ.


Σάββατο 13 Νοεμβρίου 2010

54. ΤΟ ΓΑΝΤΙ


Ο Μάριος δεν μπορεί να βρει το γάντι του. Σκέφτεται ότι ίσως το άφησε στο γήπεδο. Ξέρει πως υπάρχει ένα κουτί στο γραφείο του σχολείου για τα πράγματα που βρίσκει κάποιος και δεν ξέρει σε ποιον ανήκουν. Έτσι πηγαίνει στο γραφείο μετά το σχολείο και ζητάει να δει αυτό το κουτί.
"Ψάχνω για το γάντι μου" λέει στη γραμματεία του σχολείου. Δεν λέει "ψάχνω για μια εσάρπα" .Ζητάει το γάντι του. Δεν λέει "αυτό είναι το γάντι μου , αλλά τι κάνει εδώ;" ούτε "αυτό είναι το γάντι μου, αλλά σίγουρα είναι άσχημο".Δεν αναρωτιέται πάνω σε αυτό ούτε το κρίνει. Απλά το αποδέχεται.Το γάντι ανήκει σε αυτόν.
Αυτός είναι ο τρόπος να αποδεχόμαστε τα συναισθήματά μας , τα μελλοντικά όνειρά μας, και τις ανάγκες μας. Να μην αναρωτιόμαστε ή να τα κρίνουμε. Απλά να τα βιώνουμε, να τα ονομάζουμε, και να τα δεχόμαστε. Ανήκουν σε μας.
Γιατί πρέπει να φροντίζουμε για το να αποδεχόμαστε τα συναισθήματα, τα μελλοντικά μας όνειρα και τις ανάγκες μας; Γιατί, το να τα ονομάζουμε, δεν είναι αρκετό για να τα κάνουμε δικά μας. Τι κι αν ο Μάριος έλεγε "αυτό είναι το γάντι μου" και μετά το άφηνε στο κουτί με τα πράγματα που είχαν βρεθεί; Τότε δεν θα μπορούσε να το χρησιμοποιήσει.
Είναι σπουδαίο να χρησιμοποιούμε όλα τα συναισθήματά μας, τα μελλοντικά μας όνειρα και τις ανάγκες μας. Όχι μόνο αυτά που φαίνονται εύκολα και ασφαλή. Όχι μόνο αυτά που οι άλλοι λένε πως θα έπρεπε να χρησιμοποιούμε.

Ίσως προσπαθήσεις να σπρώξεις μακριά μερικά συναισθήματα, μελλοντικά όνειρα και ανάγκες ή να τα κλειδώσεις μέσα στον εαυτό σου. Αυτό δεν είναι καλή ιδέα , γιατί δεν μένουν απομακρυσμένα ή κρυμμένα. Μπορεί να γίνουν προβλήματα αργότερα. Όταν το κάνουμε αυτό , χάνουμε το ποιοι είμαστε.
Χάνουμε τους εαυτούς μας.

Το κείμενο υπάρχει, περίπου έτσι, στο βιβλίο Stick up for yourself-G. Kaufman, L.Raphael, P. Espeland και είναι κατάλληλο για παιδιά , εφήβους και ενήλικες που για διάφορους λόγους έχουν ξεχάσει αυτό το θέμα.....

Κυκλοφορεί και στα ελληνικά με τίτλο Αγάπα τον εαυτό σου

9 σχόλια:

Roadartist είπε...

Είναι μια εποχή αυτή που σε ωθεί στο "να σπρώξεις μακριά μερικά συναισθήματα, μελλοντικά όνειρα και ανάγκες ή να τα κλειδώσεις μέσα στον εαυτό σου".. λάθος λοιπόν! Καλημέρα Ερατώ, ευχαριστούμε!

Lilith είπε...

Αν προσπαθήσεις να κρύψεις συναισθήματα, θα είναι το ίδιο αποτελεσματικό όπως αν σπρώξεις τη σκόνη κάτω από το χαλί.
Όσο είναι το χαλί στη θέση του, θα φαίνονται όλα μια χαρά. Αν όμως κάποιος το τραβήξει μια μέρα, τότε θα πνιγείς στη σκόνη!

Καλημέρα, Ερατώ μου!

Ερατώ είπε...

Roadartist!
Αυτό σκεφτόμουν τώρα, που διόρθωσα και λίγο κάποιες λέξεις στο κείμενο...αναρωτιόμουν μάλιστα αν είναι η κατάλληλη εποχή για να λέω τέτοια πράγματα...τώρα που μοιάζει να επιτείθενται στα όνειρά μας και τις ανάγκες μας...
Μια λάθος εποχή, που ίσως κάνει ακόμα πιο έντονη την ανάγκη να μην τα κλειδώσουμε , να μην τα ξεχάσουμε ...

Ερατώ είπε...

Lilith!
Ετσι είναι!
Δεν μπορεί κανείς να διώξει όσα του ανήκουν ...το μόνο που μένει είναι να τα αποδεχτεί και να τα υποστηρίξει.
Όλα τα άλλα είναι πρόχειρες λύσεις , σαν να σπρώχνει κανείς τη σκόνη κάτω από το χαλί...κι αν το κάνει για πολύ καιρό, θα πνιγεί στη σκόνη, πραγματικά...

Osiris είπε...

Είναι παράξενο αλλά...

Τις μεγάλες αλήθειες και όλη την Σοφία, τις (την) κατέχουν τα παιδιά με έναν πολύ θαυμαστό τρόπο.
Όσο είναι παιδιά βέβαια.

Μετά θα πρέπει να τα χάσουν όλα αυτά και να ζήσουν για λίγο χωρίς.
...Και μετά θα πρέπει αν τα θέλουν να τα αναζητήσουν και να τα ξαναβρούν.
Το γιατί είναι άλλη κουβέντα και ανήκει σε ένα άλλο post.

Πολύ σωστά Ερατώ!
Ο εαυτός μας όταν χωρίζεται...

Κομματιάζεται!

Μια όμορφη εβδομάδα να έχεις.

ps: Υπέρη η φωτό με τα παιδικά γαντάκια!

* * *

Osiris είπε...

...Υπέρoχη η φωτό με τα παιδικά γαντάκια!..

Ερατώ είπε...

Osiris!
Όπως καταλαβαίνεις, ψάχνω για ένα κοριτσάκι, που πριν από χρόνια είχε χάσει μερικά από τα γάντια της και δεν τα έβρισκε πουθενά!
Τα βρήκα όμως εγώ και μόλις τη συναντήσω- αν τελικά τη συναντήσω- θα της τα δώσω όλα!
Ναι, ο εαυτός μας είναι μια ενότητα, που δεν μπορούμε να αγνοήσουμε και είναι οδυνηρό να την κομματιάσουμε , για οποιοδήποτε λόγο...
Πειρατικά φιλιά!
***

NOSTOS είπε...

Ειμαστε ανθρωποι και λειτουργουμε κατα βαση με την λογικη,αλλα και με τα συναισθηματα μας.Αγαπαμε,λυπομαστε,θυμωνουμε,νοιωθουμε θλιψη,ολα αυτα ειμαστε εμεις,ειναι ο εσωτερικος μας κοσμος,το να κρυψουμε τα συναισθηματα μας λοιπον ειναι σαν να μην αποδεχομαστε ενα κομματι της υπαρξης μας.Δεν θα μπορουσαμε να λειτουργησαμε χωρις τα συνμαισθηματα μας και αν καποιοι τοπροσπαθησουν τοτε δεν θα ειανια αληθινοι απεναντι στους αλλους,αλλα και απεναντι στον ιδιο τους τον ευατο..Καλο σας βραδυ φιλοι και φιλες και ευχαριστω για την φιλοξενια αυτης εδω της ζεστης γωνιας..

Ερατώ είπε...

Nostos!
Ωραίο όνομα!
Καλώς ήλθες!
Μερικοί άνθρωποι συνηθίζουν να μην αναγνωρίζουν τα συναισθήματά τους και έτσι χάνουν τις βαθύτερες ανάγκες τους.
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια...

ANTI-BULLYING ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ